No. 270

ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร

จากกิจกรรมจุดเล็กๆบายป่าน หัวข้อ “ปรัชญาปารมิตาสูตร” พระสูตรของพุทธมหายาน กับท่านอาจารย์ประมวล เพ็งจันทร์ ได้กลายมาเป็นหนังสือ “ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร” ที่ทรงคุณค่ายิ่ง

# พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรตอบคำถามพระสารีบุตรในเรื่องการบำเพ็ญปรัชญาปารมิตาภาวนา โดยมีนัยยะในการเจริญภาวนาให้เกิดการหยั่งเห็นขันธ์ ๕ เป็นสภาวะแห่งความหมายอันเป็นศูนย์ ซึ่งนำไปสู่ความไม่ยึดมั่นถือมั่นในสภาวะธรรมทั้งปวง

# บทมนตร์ภาวนาแห่งปรัชญาปารมิตา “โอม คเต คเต ปารคเต ปารสังคเต โพธิสวาหา – ก้าวไป ก้าวเดินไป ก้าวเดินไปถึงฟากฝั่ง ไปให้ถึงฟากฝั่งที่ตรงข้ามนี้ เป็นฟากฝั่งที่ตื่นรู้ สดใส เบิกบาน”

# ท่านอาจารย์ประมวลจะภาวนาบทมนตร์ปรัชญาปารมิตานี้ ในยามที่ต้องเผชิญกับอารมณ์ที่บีบคั้นให้จิตใจต้องเศร้าหมอง และได้ประจักษ์ถึงความศักดิ์สิทธิ์ของมนตร์บทนี้ ที่สามารถกำจัดความเศร้าหมองได้อย่างมหัศจรรย์

# สิ่งหนึ่งที่เป็นหัวใจของการภาวนาคือ จิตของเราต้องมีศรัทธาพละ หมายถึงจิตมีกำลังมีพลังเชื่อมั่น ไม่สงสัยเคลือบแคลงใจ

# การฝึกเจริญภาวนาโดย “ทำจิตให้ว่าง ปล่อยวาง อย่ายึดมั่น” รู้สื่อๆ รู้เฉยๆ รู้สักว่ารู้ ปล่อยวางและปราศจากความคิดปรุงแต่ง (ตถตา – มันก็เป็นเช่นนั้นเอง) ซึ่งปรัชญาปารมิตานี้สอดคล้องตรงกับสติปัฏฐานของฝ่ายพุทธเถรวาท

เพื่อนๆครับ เวลาณปัจจุบันนั้นคือความวิเศษสุด เราพึงเห็นคุณค่าของการมีชีวิต การได้ใช้ชีวิตกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า การได้ดื่มด่ำกับชีวิตที่เราดำรงอยู่อย่างแท้จริง ช่างเป็นความสงบสุขและความสุขอย่างยิ่ง

รักจากหมอคิม

15 สิงหาคม 2565

#ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร